Over de handhouding van de ruiter wordt vaak gezegd 'duim als hoogste punt'. Dat klopt ook maar dat alleen is niet voldoende. Er zijn veel ruiters die hun duim als hoogste punt hebben en tóch niet helemaal correct zitten. Je moet de zin net een beetje langer maken: de duim als hoogste punt en de nagel van je duim richting de oren van je paard.
Als je het tweede deel van de zin ook uitvoert, blijven jouw ellebogen netjes langs jouw lichaam. Heb je wel de duim als hoogste punt van jouw hand maar bijvoorbeeld de nagels van de duimen naar elkaar toe - doe maar eens even nu je dit leest - dan draaien de ellebogen van jouw lichaam af. Daarmee verhinder je jezelf om op de de juiste manier naar links of naar rechts te kunnen sturen. Hiervoor moet namelijk de onderarm van de binnenhand vanuit de elleboog licht naar links of naar rechts kunnen draaien en dat gaat niet meer als je jouw duimen naar elkaar toe laat wijzen.
Wat ook vaak voorkomt: de ruiter duwt zijn polsen omhoog en de duimen wijzen naar beneden. Ondanks dat de ruiter geen platte (piano) handen heeft, is de houding toch niet correct. Er komt spanning op de schouders - probeer maar weer even - en dat is niet gewenst.
Tip: oefen eens 'droog', zonder paard, en zoek ook bewust eens de foute houdingen op zoals hierboven omschreven. Corrigeer weer terug naar de juiste houding en voel de spanning in ellebogen of schouders wegvloeien.
Dus: de duim als hoogste punt van jouw hand en de nagel van je duim richting de oren van je paard.
Let er dan ook nog op dat de onderarm in het verlengde moet lopen van de teugel, de bovenarm hangt ontspannen en verticaal naar beneden, zie foto.
Succes!
