Iedereen kent het beeld wel van een ruiter die blij is met zijn paard en het beloont met de handen op de hals van het paard. En als de ruiter héél erg blij is, dan slaan we bijna door de hals van het paard heen, klop, klop, klop! Lekker hard zodat hij zeker weet dat hij het goed gedaan heeft! Maar stel je eens deze vraag: is jouw beloning aan je paard ook een beloning in de ogen van je paard?
Ik denk niet dat het paard per definitie blij wordt van geklop in zijn hals. Het paard is er slechts aan gewend geraakt want we doen dat vanaf het moment dat we met een paard aan de gang gaan dus het paard weet niet beter en accepteert ons gedrag. Uit ons enthousiasme maakt het paard op dat het allemaal goed bedoeld is.
Maken we even een uitstapje naar de training van een hond. Veel trainingsmethoden voor honden zijn gebaseerd op beloning met voer, al dan niet voorafgegaan door een 'click' met de clicker. Dat werkt ook prima met een paard zolang je er niet OP zit. Natuurlijk kun je je paard een suikertje geven als je erop zit maar de timing van deze beloning zal ALTIJD te laat zijn. En steeds stil moeten gaan staan om iets lekkers te geven na een click werkt ook niet handig als je erop zit (zelf getest, uiteraard).
Je stem daarentegen is heel goed inzetbaar. Je kunt spelen met de intonatie en je kunt het gebruik van je stem perfect timen. Je kunt je paard aanmoedigen om door te gaan met het gedrag dat je graag wil dat het laat zien! Trainingstechnisch is het best heel moeilijk om een paard te trainen met de beloningsmogelijkheden die we hebben. Je kunt niet even stoppen om die wortel te geven voor een mooie schouderbinnenwaarts... Gelukkig zijn de meeste paarden bereid om hard voor ons te werken tegen een zeer geringe beloning! Ze doen dit vanwege de band die we met ze hebben! Want laten we heel eerlijk zijn, als een paard met zijn 600 kilo niet wil, dan beginnen wij toch helemaal niets?!
Realiseer je dit eens! Realiseer je dat het écht wel bijzonder is wat onze paarden voor ons doen! Realiseer je eens dat ons geklop op de hals misschien wel niet zo leuk is en dat bijvoorbeeld strelen veel fijner is en je paard ook echt blij kan worden van een vocale beloning/aanmoediging.
Is het dan niet héél vreemd dat met de huidige protesten tegen gebruik van bitten, sporen, zwepen enzovoort we onze stem niet mogen gebruiken in een dressuurproef? Leg dat maar eens aan een niet paarden-mens uit! De stem is het zachtste middel dat we kunnen inzetten, als aanmoediging, als hulp, als beloning. En juist dát mag niet! Dat is toch vreemd?!
