Nieuws

Liesbeth en Funny Face op foto in Brabants Dagblad

21 mei 2008 Nog 79 dagen en dan beginnen in Peking de Olympische Spelen. In deze serie elke week een Brabantse sporter, coach of official die Peking als doel heeft. Aflevering 41: dressuurcoach Sjef Janssen. Voor elke Olympische Spelen verschijnen er wel lijstjes met 'zekere' en mogelijke medaillekandidaten. Zelfs het NOC*NSF doet eraan mee. Wil Nederland in de medaillespiegel de doelstelling halen, een plek in de toptien, dan is negen keer goud nodig, zo is berekend. En 'we' hebben op dit moment in de equipe 'maar' vijf wereldkampioenen. "Er moet dus een schepje bovenop", zei chef de mission Charles van Commenée vorige week. Hij lijkt uit te gaan van minimaal één gouden plak voor die vijf besten van de wereld. Naast dus goud voor Anky van Grunsven rekent hij ook op drie andere hippische medailles. En dressuurbondscoach Sjef Janssen maar proberen de druk van de ketel te halen bij de kanshebbers voor Hongkong, waar de olympische paardensportwedstrijden worden verreden. "Wij denken in processen. Als we onszelf achteraf niets kunnen verwijten, is het goed geweest. Reëel is misschien een individuele dressuurmedaille en een plak bij de landenwedstrijd. Typisch Nederlands om meteen om goud te gaan schreeuwen. Maar wie dat hardop roept, struikelt vaak." En je weet nooit wat er gebeurt. De paardensport zit zo star in elkaar, beweert Janssen, dat regeltjes en technische gegevens het verschil kunnen maken tussen goud en zilver. Met name de jurering is hem - nog altijd - een scherpe doorn in het oog. "We lopen honderd jaar achter op andere sporten. Als één jurylid ziek is of een baaldag heeft, maakt die het verschil. Dat zag je bij Indoor Brabant ook. In alle andere sporten vallen de hoogste en laagste score gewoon weg. Nu is het op de laatste grote toernooien toevallig steeds goed gegaan, maar het kan tijdens de Spelen zomaar anders zijn. Je moet er toch niet aan denken dat zoiets gebeurt. In 1998 verloor Anky door zo'n jurylid het WK-goud. Dan ga je écht ziek naar huis, hoor." Voor de goede orde: Janssen is niet zuur of verbitterd over zijn sport. " Maar dit moet gewoon anders. We zijn er al zó vaak over begonnen, maar ze willen er gewoon niet aan. En ze hoeven niet eens het wiel uit te vinden, het is allemaal gewoon te jatten uit andere sporten. In het turnen is een compleet handboek voorradig." Janssen heeft ook wel weer zin in de Spelen, zijn zesde. Eerst richt hij zich op de teamwedstrijd. Welke drie ruiters, of waarschijnlijk amazones, gaan rijden, wordt pas in juli duidelijk. Anky van Grunsven en Imke Schellekens-Bartels lijken zeker. Voor plek drie heeft Adelinde Cornelissen aardige papieren. "Waarom onze dames een betere dressuur rijden dan mannen? Ik kan alleen maar bedenken dat er meer vrouwen dressuur rijden. Voor springen heb je meer lef nodig; dat doen iets meer mannen." Janssen heeft er dus wel weer lol in. April vorig jaar legde hij zijn functie nog neer - hij miste het commitment van de verschillende betrokkenen. "Daarna hebben de ruiters een verklaring ondertekend dat de afspraken over bijvoorbeeld het verplichte trainen worden nagekomen en heeft een teammanager mij wat dingen uit handen genomen. De professionalisering die ik al langer wilde, is doorgevoerd. Paarden en ruiters zijn keihard aan het werk. We zitten op schema, denk ik." Vreemd genoeg valt het woord 'Olympische Spelen' nooit tijdens de trainingen van Janssen, die veel dressuurrijders ook als 'gewone' coach traint. " Eerst moet iedereen zich zien te kwalificeren." Dressuur - Kwalificatie-eis: een plaats bij de eerste acht tijdens de wereldruiterspelen van 2006, bij de eerste zes bij het CHIO van Aken of bij het EK in Turijn. In de individuele dressuurwedstrijd mogen drie ruiters of amazones starten, net als voor de landenwedstrijd. Daarnaast wordt één dressuuurrijder als reserve aangewezen. Bondscoach Janssen: "Maar als er op het laatste moment iets mis gaat, hang je gewoon. Ook zo krom aan de dressuursport." - Kans op deelname: geplaatst - Kans op medaille: groot Brabants Dagblad van 21 mei jl. Tekst door Rik Spekenbrink. Foto: Sjef Janssen bij de buitenbak van de manege in Erp. Het woord 'Spelen' is er niet verboden, maar valt zelden bij zijn trainingen. "Eerst moet iedereen zich zien te kwalificeren." Foto Roy Lazet