Vandaag kwamen enkele deelnemers aan de workshop tempocontrole terug voor een extra les. Dit was een idee van de deelnemers zelf en ik vond dat natuurlijk een heel leuk idee!
Nadat ik bij de deelnemers had geinformeerd hoe het de afgelopen weken was gegaan, kregen zij de opdracht na het losstappen tien minuten los te rijden alsof ik er niet bij stond. Af en toe gaf ik een korte aanwijzing zonder een volledige uitleg om te zien of de informatie van de drie workshop lessen echt was blijven hangen. En dat ging hartstikke goed!
De volgende opdracht was een reeks oefeningen, gericht op tempocontrole. Overgangen, tempowisselingen in verschillende gangen en een figuur rijden zonder tempoverschil. Hier en daar stuitten we op wat dingetjes waar we mee aan de slag gingen. Het was een les waarin de ruiters heel bewust moesten voelen wat er onder hen gebeurt en hoe de ruiter daar op kan reageren. Het gaat er niet alleen om dat een oefening goed wordt uitgevoerd, het gaat vooral om de weg er naar toe. Hoe kom je tot het punt waarop jouw paard de oefening goed kan uitvoeren?
Het was de eerste keer dat ik een les zo had ingedeeld maar ik vond het zeker de moeite waard en de cursisten vonden dat ook!
